Redactioneel

Jan Limbeek

Vladimir Poetin is nu ruim twee jaar president van Rusland. Zijn regeerperiode wordt gekenmerkt door inperking van de invloed van de oligarchen, recentralisatie van de macht, economische voorspoed en hervormingen.

Veel commentatoren en analisten, verwend door de chaos en uitzichtloosheid van het Jeltsin-tijdperk, kunnen of willen niet geloven dat dit beklijft. Elk wolkje aan de hemel grijpen zij aan om een zware storm te voorspellen.

Maar leuk of niet, het duurt jaren voor hervormingen effect op de economie hebben. In 2001 is bijvoorbeeld besloten de winstbelasting te reduceren van 35 naar 24 procent. Maar die lagere tarieven gingen pas dit jaar in. Hoe radicaal sommige maatregelen ook zijn, ook in Rusland kost het tijd om ze ten uitvoer te brengen. En het duurt nog langer voor er effecten zijn. De vader van Ruslands schoktherapie, Jegor Gajdar, denkt dat de hervormingen van 2000 en 2001 pas na 2005 de economie beïnvloeden.

Afgelopen jaren kwam er inderdaad veel geld binnen door hoge grondstoffenprijzen, waaronder olie. Dit geld werd gebruikt om te sparen en de buitenlandse schuld volgens schema en zelfs voortijdig af te betalen. Het is moeilijk om makkelijk verkregen geld verstandig en efficiënt te benutten. Nederlanders konden dat bijvoorbeeld in de jaren '70 ook niet. Daar bestaat wereldwijd zelfs een naam voor: Dutch disease (Hollandse ziekte).

Sommigen erkennen wel dat er grote hervormingen zijn geïnitieerd, maar betwijfelen of ze goed worden uitgevoerd. Dat gebeurde onder Jeltsin ook nooit. Er is echter een cruciaal verschil: er wordt nu onder Poetin niet alleen gediscussieerd, de plannen worden ook omgezet in wetten.

Dat het parlement snel radicale wetten aanneemt, zou 'ondemocratisch' zijn. De besluiteloosheid en de voortdurende blokkades van Jeltsins parlement: was dat dan beter? Jeltsin had geen meerderheid in het parlement, Poetin wel. Zo simpel is het. Het ziet er bovendien naar uit dat de wetten die onder Poetin zijn aangenomen, redelijk worden uitgevoerd.