Vera Pavlova
Een flinke teug van rook en regen. Gedichten
Vertaling: Nina Targan Mouravi
Uitgeverij Hoogland & Van Klaveren
Hoorn, 2010
80 blz.
ISBN 978-90-8967-039-7
€14,90
Vera's poëzie
Nicole de Boer
Kort geleden verscheen bij uitgeverij Hoogland & Van Klaveren de dichtbundel Een flinke teug van rook en regen van Vera Pavlova (Moskou 1963). Op de linkerbladzijde staat het Russische origineel, aan de rechterkant de vertaling van Nina Targan Mouravi. In beide talen zijn de gedichten prachtig.
Targan Mouravi selecteerde voor deze bundel een veertigtal gedichten uit Pavlova's inmiddels vrij omvangrijke oeuvre. Het is wel jammer dat er geen jaartallen bij de gedichten vermeld staan, zodat niet duidelijk is of het om een vroeg of juist recent gedicht gaat.
Eerder al gaf Hoogland & Van Klaveren op deze wijze gedichten uit van de Russische dichter Boris Ryzji (1974-2001). Beiden zijn eigentijdse dichters die in Rusland bijzonder geliefd zijn. Beiden zijn in vele talen vertaald en traden op op het Poetry International Festival in Rotterdam. Ryzji in 2000, Pavlova vorig jaar nog.
Pavlova is opgeleid als muziekhistoricus en begon gedichten te schrijven toen ze 20 jaar was en net bevallen van haar oudste dochter. In een interview zegt zij hierover: 'De gedichten kwamen samen met de moedermelk. De borstvoeding was tijdelijk, de gedichten bleven komen.' Het moederschap is een van de thema's in haar gedichten. 'Enkel de zogenden weten hoe weergaloos mooi een oor is,' staat er bijvoorbeeld in deze bundel.
Pavlova's verzen zeggen vaak iets over haar vrouw-zijn. Ze gaan over haar eerste bh, een ervaring met een aanrander, het niet begrijpen van haar partner en het niet genoeg kunnen krijgen van de fysieke liefde. Dit laatste leverde haar werk aanvankelijk in Rusland het stempel 'pornografisch' op, men dacht zelfs dat een man ze geschreven had. Wie beter leest, vindt in Pavlova's gedichten echter niet een puur seksuele, maar een doorleefde, liefdevolle en gretige ervaring.
Pavlova's taalgebruik is onomwonden. Haar gedichten zijn altijd kort. Het langste gedicht in deze bundel telt zestien regels. Pavlova vindt dat ze direct moeten aanspreken en onthouden worden. Zelf kent ze bijna alle poëzie uit Ruslands Zilveren Eeuw uit haar hoofd. Ze kent ook de hele Jevgeni Onegin van buiten en leest zichzelf iedere dag hieruit voor zonder de gedrukte tekst.
Vera Pavlova werkt samen met kunstenaars, schreef mee aan een libretto en maakte videoclips van haar gedichten. Ook sms-te ze haar gedichten en verspreidde ze via ansichtkaarten. Ze is getrouwd met de auteur Steven Seymour, die haar gedichten naar het Engels vertaalt (zie: verapavlova.ru).Vera Pavlova werkt samen met kunstenaars, schreef mee aan een libretto en maakte videoclips van haar gedichten. Ook sms-te ze haar gedichten en verspreidde ze via ansichtkaarten. Ze is getrouwd met de auteur Steven Seymour, die haar gedichten naar het Engels vertaalt (zie: verapavlova.ru).
Tot slot een van de verzen uit de bundel, als voorproefje:
| Попытка биогра: | Een korte biogra: |
| ловила светлячков, | las hele nachten, ving |
| читала до утра, | vuurvliegjes, dweepte graag |
| влюбилялась в чудаков, | met menig zonderling, |
| потоки слёз лила | iets bracht al snel bij mij |
| без видимых причин, | een tranenvloed teweeg. |
| двух дочек родила | Twee dochters, die ik bij |
| от семерых мужчин. | mijn zeven mannen kreeg. |