|
|||||
Dit is het archief van Prospekt van de jaargang 2009. Inhoudsopgave nr.1 (februari) 2009
Prospekt, februari 2009 Rusland en ObamaRené Does Terwijl de meeste Nederlanders dolenthousiast reageerden op de nieuwe Amerikaanse president Barack Obama, hield de Russische premier Vladimir Poetin het in een recent interview met Bloomberg TV op 'voorzichtig optimisme'. De meeste Russen zullen het met Poetin eens zijn. Veel Russen staan onverschillig tegenover het presidentschap van Obama. Uit een opiniepeiling onder Russen vlak voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen bleek dat 28 procent van de respondenten voor Obama zou stemmen en 21 procent voor John McCain, terwijl de overigen het niet wisten of het niets kon schelen. In Rusland is zeker geen sprake van Obamamania. Hiervoor zijn drie oorzaken:
de Russen worden in beslag genomen door de nieuwe economische problemen, voelen
geen bijzondere positieve emoties bij het feit dat Obama de eerste zwarte
president van Amerika is (ze zijn eerder verbaasd) en Amerika is de afgelopen
jaren weer uitgegroeid tot de grootste buitenlandse vijand. Prospekt, februari 2009 Financiële reserves smelten wegJan Limbeek Een van de redenen voor de grote economische groei in Rusland sinds 1999 was de strakke begrotingsdiscipline. Ondanks de toestroom van dollars uit de grondstoffenexport, vooral sinds 2004, bleef de toename van de overheidsuitgaven beperkt. De meeste inkomsten werden opgespaard. Vanaf 2007 begonnen de overheidsuitgaven sneller toe te nemen. Rusland kon dat
makkelijk financieren, want de toestroom van valuta groeide nog sneller. Het
overschot was in 2007 dankzij de inkomsten uit olie en gas 5,4 procent en het
geplande overschot was in 2008 3,4 procent. In werkelijkheid kwam het overschot
over 2008 met 4 procent zelfs nog wat hoger uit. Prospekt, februari 2009 Mini-Rusland in BerlijnKasper Dijk (tekst en foto) BERLIJN - De Internationale Grüne Woche in Berlijn is de grootste jaarlijks terugkerende beurs ter wereld voor landbouw, tuinbouw en agrarische ontwikkeling. Rusland toonde op zes vierkante kilometer zijn lokale specialiteiten, muziek en folklore. Het traditioneel gigantische aanbod aan eten en drinken trok veel liefhebbers naar de Russische zaal. Tegelijkertijd grepen de verschillende regio's tien dagen lang de mogelijkheid aan om Europese ondernemers naar Rusland te lokken. Op tien minuten na, want even stond alles stil. De Russische hal is de strengst beveiligde van de enorme
Messegelände in Berlijn, met beveiligingspoortjes, bodyguards en
politieagenten in burger. Er heerst een rustige en totaal niet bedreigende sfeer,
maar toch krijgt iedere standhouder en medewerker controle van een bodybuilder,
die in jas- en broekzakken zoekt naar ongeoorloofd materiaal. Betalende bezoekers
mogen op deze middag Hal 2.2 niet eens binnen. Overdreven? Nou, de reden voor de
strenge maatregelen is de komst van Vladimir Poetin. Hij is in Berlijn om met
Merkel te spreken over de gascrisis en maakt een moment vrij om de Grüne
Woche te bezoeken. Prospekt, februari 2009 MaffiakundeIvo Pertijs In de jaren negentig waren boeken over de Russische maffia haast niet aan te slepen. In Rusland en daarbuiten verschenen de spannendste en bloedigste verhalen over de wildwestpraktijken in Moskou, Sint Petersburg en de Oeral. Wat weten we anno 2009 eigenlijk over de Russische maffia? Een reis door maffiaboekenland. Tweemaal kwam ik Alimzjan Tochtachoenov bij een feestelijk evenement in Moskou
tegen. De eerste keer bij de verkiezing van de Russische kandidate voor de
wedstrijd Supermodel of the World. Tochtachoenov zat keurig op de eerste
rij, pal naast de catwalk. De tweede keer zag ik hem in warenhuis Gostiny Dvor
bij de opening van een Russische modeweek. Of ik hem even op de foto mocht
zetten, vroeg ik Tochtachoenov, die instemde en keurig poseerde. Ik had al een
foto van de Oezbeekse zakenman, weliswaar niet zelf genomen, maar in een boek
over beruchte Russische criminelen. Prospekt, februari 2009 Pal voor Russische literatuurIvo Pertijs Wie wel eens in een grote Moskouse boekhandel rondsnuffelt, ziet ze vrijwel altijd op de afdeling buitenlandse literatuur staan: de naar het Engels vertaalde boekjes moderne Russische literatuur van uitgeverij Glas. De persoon achter de uitgeverij is vertaalster Natasja Perova. Prospekt interviewde haar. 'Wie wordt de volgende Tolstoj?' is een vraag die Natasja Perova vaak te horen
krijgt. Als redactrice van Glas, een kleine Moskouse uitgeverij die Russische
literatuur vertaalt en publiceert in de Engelse taal, zoekt ze naar nieuw
literair talent of juweeltjes die in het verleden te weinig aandacht kregen. De
vraag over Tolstoj - overigens niet gesteld door Prospekt - vindt Perova
hetzelfde als de vraag wie de volgende Dickens is. 'Door het zoeken naar iets
vergelijkbaars eindig je vaak met gefrustreerde verwachtingen, terwijl de
Russische cultuur een reis door het onbekende is en een opwindende ervaring,'
zegt Perova. De uitgeefster straalt het enthousiasme uit van iemand die houdt van
zijn vak. Prospekt, februari 2009 Owens oudersMargreet Strijbosch De Brit Mervyn Matthews en sovjetburgeres Ljoedmila Bibikova leerden elkaar kennen in 1964 in Moskou. Ze werden verliefd, maar na negen maanden dwongen de sovjetautoriteiten Mervyn om terug te keren naar huis. Decennia later schreef hun zoon, de Britse journalist Owen Matthews, de liefdesgeschiedenis van zijn ouders op in zijn boek Kinderen van Stalin. Een ontmoeting met de auteur. De eerste taal die Owen Matthews leerde, was Russisch. Toch groeide de zoon
van de Britse slavist Mervyn Matthews en de Oekraïense historica Ljoedmila
Bibikova op in Groot-Brittannië, zonder besef van de bijzondere
liefdesgeschiedenis van zijn ouders. Pas als volwassene ontdekte hij op zolder
een koffer met honderden brieven. Gedurende de periode in de jaren zestig dat
Matthews' ouders noodgedwongen gescheiden leefden, schreven ze elkaar dagelijks,
soms zelfs twee keer op een dag. Prospekt, februari 2009 Boekenrijk op internetNina Brugman Vandaag bezoeken we internetsites die de Russische boekenwereld voor ons openen. In alle gevallen gaat het om Russischtalige boeken van zowel binnenlandse als buitenlandse auteurs. De bezochte sites betreffen online boekwinkels, bibliotheken en enkele belangrijke uitgeverijen. In de internetbibliotheken kunnen boeken online gelezen worden en, indien aaangeboden, gedownload voor privé-doeleinden.
Prospekt, februari 2009 Publieksvriendelijk geschiedenisboekGreetje van der Werf Raymond Detrez (1948), hoogleraar Oost-Europese geschiedenis en literatuur aan de Universiteit Gent, is gespecialiseerd in de geschiedenis van Zuidoost-Europa. Hij schreef tot nu toe zes boeken over landen van de Balkan, maar in oktober 2008 verscheen van zijn hand een zeer leesbare geschiedenis van Rusland, onder de eenvoudige titel Rusland. Een geschiedenis. In het eerste hoofdstuk geeft Detrez een korte verhandeling over de
verschillende benamingen die Rusland in de loop van zijn geschiedenis gehad
heeft. In de allervroegste periode, die begon in de 9de eeuw, heette het
Roes (Rus). Historici gebruiken de benaming Kijevskaja Roes
(Kiev-Rusland) voor het oude Rusland, omdat Kiev de hoofdstad ervan was en de
term Roes ook na het einde van Kiev-Rusland nog gebruikt werd. In de 16de eeuw
raakte ook de term Rossija (Rusland) in zwang en deze wordt tot op de
dag van vandaag gebruikt. Prospekt, februari 2009 Cultuur en politiekPauline Michgelsen Politiek en cultuur zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, zeker in Rusland in de twintigste eeuw, stelt Solomon Volkov in de inleiding van The Magical Chorus. A History of Russian Culture from Tolstoy to Solzhenitsyn. Het is een thema dat hem al sinds zijn kinderjaren boeit, zo vervolgt hij, toen hij krantenfoto's van Stalin met Gorki en andere belangrijke culturele figuren verzamelde. Volkov heeft voor zijn Russische cultuurgeschiedenis dan ook de verschillende politieke leiders als leidraad genomen, maar schuwt het niet om - zoals al uit het bovenstaande blijkt - ook uit zijn persoonlijke herinneringen te putten. Volkov (1944) is van huis uit muziekwetenschapper en was in zijn sovjetjaren
lid van de Componistenbond. In 1976 emigreerde hij naar de Verenigde Staten, werd
cultureel commentator voor de Voice of America en Radio Free
Europe/Radio Liberty en schreef verschillende boeken over de Russische
cultuur, waaronder een cultuurgeschiedenis van Sint Petersburg en twee werken
over de componist Dmitri Sjostakovitsj. Inhoudsopgave nr.2 (mei) 2009
Prospekt, mei 2009 Wachten op de TwitterrevolutieErik Sportel Op 7 april liepen protesten tegen de uitslag van de parlementsverkiezingen in Moldavië uit de hand. Via onder andere het medium twitter hadden vooral jongeren elkaar opgeroepen om massaal te protesteren tegen de verkiezingsuitslag van 5 april. De demonstranten trokken later op de dag naar het parlement en het presidentiële paleis. Niet veel later sloeg de vlam in de pan en werd meubilair uit het parlement naar buiten gesleept en in brand gestoken. Het presidentiële paleis werd op een regen van straatstenen getrakteerd. Deze protesten werden door Moldavische commentatoren algauw omgedoopt tot de 'Twitterrevolutie'. Begrijpelijkerwijs werden er parallellen getrokken met de Oranje Revolutie in
Oekraïne, de Georgische Rozenrevolutie en, in mindere mate, de Kirgizische
Tulpenrevolutie van vijf jaar eerder. In Rusland probeerde de
vicefractievoorzitter van de Staatsdoema van de regerende partij Verenigd Rusland
al snel de Moldavische protesten onder de paraplu van eerdere revoluties in de
voormalige Sovjet-Unie te plaatsen door ze te betitelen als de
'Seringenrevolutie'. Een revolutie lijkt het echter voorlopig nog niet te
zijn. Prospekt, mei 2009 Rusland raakt zijn gas moeilijker kwijtJan Limbeek Rusland levert 27 procent van de Europese gasbehoefte. Driekwart hiervan stroomt door pijpleidingen via Oekraïne. Het conflict met Oekraïne van afgelopen januari leidde tot een beperking en zelfs stopzetting van die gasstroom voor de duur van twintig dagen. Grote delen van Zuidoost-Europa waren exclusief afhankelijk van Russisch gas dat via Oekraïne stroomt, terwijl het hartje winter was. Europa wil door dit alles een volgend conflict voorkomen en de afhankelijkheid van Russisch gas verkleinen. In hoeverre kunnen die pogingen succesvol zijn? Rusland heeft altijd ontkend de leverantie van energie als politiek drukmiddel
te gebruiken. Gas kan natuurlijk gebruikt worden om invloed uit te oefenen, maar
het is een bot en inefficiënt wapen. Geld is veel effectiever. Rusland
probeert dan ook al jaren om van alle afnemers hogere westerse prijzen
voor energie te krijgen. Ook de beste vrienden van Rusland in het GOS,
Armenië en Wit-Rusland, moeten eraan geloven. Prospekt, mei 2009 Nieuw klein landjeGuido de Graaf Bierbrauwer Zuid-Ossetië, tot voor kort een in het Westen onbekend gebied in Georgië, was gedurende de korte en heftige oorlog in augustus 2008 tussen Georgië en Rusland voor sommigen opeens het strijdtoneel van een nieuwe Koude Oorlog tussen Rusland en het Westen. Nu lijkt het weer langzamerhand een vergeten gebied te worden, maar volgens Rusland en Nicaragua wel als onafhankelijke staat. Over de achtergronden van het Ossetische conflict. Zuid-Ossetië is een klein gebied dat ongeveer honderd kilometer ten
noordwesten van de Georgische hoofdstad Tbilisi ligt. De Georgiërs refereren
naar dit gebied als Shida Kartli, Samachablo, of Voormalig Autonome Provincie
Zuid-Ossetië. Voor de oorlog tussen Rusland en Georgië in augustus 2008
woonden er naar schatting 70.000 mensen in Zuid-Ossetië. Het was een
lappendeken van Ossetische en Georgische dorpen. De Ossetische dorpen werden
bestuurd door de facto president Edoeard Kokoity, gesteund door het Russische
leger, dat daar gelegerd was als 'peacekeeper'. De Georgische dorpen stonden
onder directe controle van Tbilisi en werden beschermd door het Georgische
leger. Prospekt, mei 2009 Separatistenstaatje loopt leegPeter van Klinken TIRASPOL - 'In eenheid ligt onze kracht!' Het staat met cyrillische chocoladeletters onder een billboard in het centrum van Tiraspol, de hoofdstad van Transdnestrië. Daarop staan de leiders van Zuid-Ossetië, Abchazië en Transdnestrië afgebeeld. Ze lachen breeduit. De drie zelfverklaarde republieken hebben onlangs een alliantie gesloten. Eindelijk een paar vriendjes - en dat wil men hier weten ook. Een reportage uit de opstandige Moldavische deelrepubliek. Het billboard is een van de vele opvallende objecten langs de brede 25
Oktoberboulevard in Tiraspol. Voor het massieve, betonnen regeringsgebouw staat
een reusachtig standbeeld van Vladimir Lenin. Wie zich voor even in de oude
Sovjet-Unie wil wanen, kan in dit sovjetopenluchtmuseum zijn hart ophalen. Dat
Transdnestrië banden heeft met Zuid-Ossetië en Abchazië is
overigens niet toevallig: alledrie streven ze naar onafhankelijkheid en
erkenning. Verschil tussen de drie is dat Zuid-Ossetië en Abchazië
sinds het recente geweld op de Kaukasus worden erkend door Rusland en Nicaragua,
terwijl Transdnestrië nog altijd geldt als een internationale paria. Prospekt, mei 2009 Hete bonen uit AbchaziëNina Brugman In een oude Abchazische legende roept God op een dag de afgezanten van alle volkeren ter wereld bij elkaar om de aarde onder hen te verdelen. De afgevaardigde van Abchazië komt te laat. Er was niets meer voor hem over, behalve zeeën en woestijnen. God vraagt hem waarom hij te laat kwam. De Abchaziër antwoordt dat hij een gast op bezoek had en dus niet eerder kón komen. God vindt dit zo mooi dat hij de Abchaziërs een paradijselijk hoekje van de aarde schenkt, dat hij eigenlijk voor zichzelf had willen bewaren. In Abchazië zijn landbouw en veeteelt van oudsher de middelen van bestaan. Groente, fruit, druiven, walnoten, maïs en maïsmeel, bonen, meloenen, honing: alles is volop aanwezig in het dagelijkse menu van de Abchaziërs. In vergelijking met de andere Kaukasische keukens, waar (vrij vette) vleesgerechten populair zijn, gebruiken Abchaziërs veel meer plantaardige producten. Daarbij zijn Abchazische gerechten erg scherp vanwege het veelvuldige gebruik
van rode peper en de zogeheten adzjika, een rode peperpasta met
knoflook, soms walnoten, kruiden en zout. Vandaag maken we een Abchazisch
voorgerecht met de moeilijke naam akoedejlyrsjsjwa, wat 'bonen met
walnoten' betekent. Prospekt, mei 2009 Oorlog in Oost-AziëHarm Ramkema In de nacht van 8 op 9 februari 1904 openden Japanse oorlogsschepen het vuur op de Russische vloot in de havenstad Port Arthur. Hoewel de relatie tussen Rusland en Japan gespannen was, kwam de aanval voor de Russen als een verrassing. Op 10 februari 1904 verklaarden beide landen elkaar de oorlog. Deze zou tot 5 september 1905 zou duren. Wat was de oorzaak van het conflict? Hoe verliep de strijd? En waarom leden de Russen een nederlaag? Een schets van de Russisch-Japanse Oorlog van 1904-1905. In de laatste decennia van de negentiende eeuw maakte het Japanse keizerrijk
op industrieel en commercieel gebied een sterke expansie door. Als gevolg hiervan
werd het vasteland van Oost-Azië steeds belangrijker voor Japan, niet alleen
als voedselproducent voor de snel groeiende bevolking, maar ook als afzetmarkt
voor Japanse producten. Het ging dan vooral om het formeel onafhankelijke Korea
en het onder Chinese soevereiniteit staande Mantsjoerije. Prospekt, mei 2009 Gogols spookverhaal Vi weer verfilmdNicole de Boer Nikolaj Vasiljevitsj Gogol werd op 1 april 1809 geboren in het district Mirgorod, in het oost-Oekraïense gouvernement Poltava. Zijn ouders hadden er een klein landgoed. In 1828 verhuisde Gogol naar Sint Petersburg, waar hij een jaar later zijn eerste werk publiceerde. Gogol, die altijd in het Russisch is blijven schrijven, overleed op 4 maart 1852 in Moskou. Zijn verhaal Vi uit de bundel Mirgorod zal dit jaar opnieuw verfilmd worden. Naar aanleiding van Gogols 200ste geboortedag kwam een aloude kwestie tussen
Oekraïne en Rusland bovendrijven: is Gogol nu een Oekraïense of een
Russische schrijver. De Oekraïense president Viktor Joesjtsjenko noemde
Gogol een 'nationale held' van Oekraïne. 'Hij behoort zonder twijfel tot
Oekraïne,' zei Joesjtsjenko ter gelegenheid van Gogols verjaardag op 1 april
in zijn geboortedorp Sorotsjinstsy. 'Gogol schreef in het Russisch, maar hij
dacht en voelde in het Oekraïens.' Inhoudsopgave nr.3 (juli) 2009
Prospekt, juli 2009 Obama moet het weer doenRené Does Tijdens de grote jaarlijkse Internationale Veiligheidsconferentie in München in februari 2007 haalde Russische president Vladimir Poetin ongemeen hard uit naar het buitenlandse beleid van de regering-Bush. Gedurende de editie van de conferentie in de afgelopen winter kondigde de nieuwe Amerikaanse vice-president Joe Biden aan dat de regering van Barack Obama ook het Rusland-beleid van George W. Bush wilde aanpakken door op de 'resetknop' te drukken. Hiertoe brengt Obama op 6 en 7 juli zijn eerste staatsbezoek aan Rusland. De relatie tussen Amerika en Rusland is de afgelopen jaren onder de
oud-presidenten Bush en Poetin behoorlijk ontspoord. Het is vooral Rusland dat
zich benadeeld en onbegrepen voelt. Het grootste misnoegen betrof de plaatsing
van het Amerikaanse anti-raketschild in Polen en Tsjechië en de mogelijke
oostwaartse uitbreiding van de NAVO naar de voormalige sovjetrepublieken
Oekraïne en Georgië. Prospekt, juli 2009 Elke dag een uur ondergrondsSveta Agafonova Het Kremlin is voor velen het eerste beeld dat opkomt bij het woord 'Moskou'. Het Kremlin kan zonder meer het belangrijkste symbool van de Russische hoofdstad genoemd worden, haar belangrijkste bezienswaardigheid. Echter, het ware hart van de stad, het punt waarop al het hoofdstedelijke leven samenkomt, is de Moskouse metro. Dankzij zijn enorme bereik, zijn stiptheid en de betrekkelijk lage prijs van
een ritje, is de metro de belangrijkste vorm van openbaar vervoer in de
hoofdstad. Het is dé manier waarop het volk zich verplaatst. De Moskouse
metro vervoert dagelijks tien miljoen passagiers en is daarmee de meest intensief
gebruikte metro in Europa en de tweede, na Tokyo, in de wereld. 80 procent van de
Moskovieten neemt regelmatig de ondergrondse, de meesten brengen dagelijks meer
dan een uur onder de grond door. Prospekt, juli 2009 Landbouw omhoog uit diep dalGreetje van der Werf In de vijf Centraal-Aziatische landen woont gemiddeld 60 procent van de bevolking op het platteland. De landbouw biedt er werk aan 45 procent van de beroepsbevolking en is verantwoordelijk voor 25 procent van het bruto binnenlands product (bbp). Het meest afwijkende van deze gemiddelden is Kazachstan, waar de landbouw werk biedt aan 20 procent van de beroepsbevolking en een bescheiden 8 tot 10 procent aan het bbp bijdraagt. Als het gaat om de landbouw lijkt Kazachstan dan ook meer op Rusland,
Oekraïne en Wit-Rusland, waar gemiddeld 15 procent van de beroepsbevolking
in de agrarische sector werkt en deze rond 10 procent aan het bbp bijdraagt. De
15,4 miljoen inwoners van Kazachstan wonen in een gebied groter dan
West-Europa. Prospekt, juli 2009 'In Kazachstan doet zich klassieke stagflatie voor'Marlies Ootes 'Kazachstan beleeft op dit moment zijn tweede kredietcrisis.' Dat zegt Bodo Lochman, hoogleraar economie aan de Deutsch-Kasachische Universität in Almaty. Begin deze eeuw kon ruim een derde van de huizenbezitters al niet aan zijn verplichtingen voldoen. Dat zijn er het afgelopen jaar alleen maar meer geworden. Een interview over de Kazachstaanse economie. Lochman onderscheidt drie fasen in de Kazachse economie sinds het uiteenvallen
van de Sovjet-Unie in 1991. 'In de jaren negentig was de situatie hier rampzalig.
Er moest op grote schaal geherstructureerd worden, maar de staat had nauwelijks
middelen tot zijn beschikking. De olieprijzen waren toen bijzonder laag.' Prospekt, juli 2009 Voorjaarsbegroeting in AlmatyMarlies Ootes Meisjes te paard die de mannelijke ruiters een klap met de zweep mogen verkopen als ze hen te snel af zijn, getokkel op dombras en gegiste kamelenmelk. Als de dagen lengen wordt in Kazachstan het voorjaarsfeest Nauriz gevierd. Een reportage. Het volksfeest Nauriz, dat Kazachstan op 22 maart viert, staat voor de
overwinning van het nieuwe en onbedorvene over de kwade machten der duisternis.
Het berust op tradities die teruggaan tot in de oudheid. Prospekt, juli 2009 Kazachstan op InternetNina Brugman Kazachstan is breed vertegenwoordigd op Internet. Van grote nieuwsportalen en overheidssites tot toeristische trekpleisters en accommodaties, er is van alles te vinden. Opvallend is dat vele sites ten minste drietalig zijn: Engels, Kazachs en Russisch.
Inhoudsopgave nr.4 (augustus) 2009
Prospekt, augustus 2009 Dam tegen vermeende geschiedvervalsingRené Does Rond 23 augustus breekt ieder jaar gebakkelei uit tussen Rusland enerzijds en de Baltische landen en Polen anderzijds. Dit jaar werd de zeventigste verjaardag van het Molotov-Von Ribbentrop-pact herdacht, het niet-aanvalsverdrag tussen nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie dat een geheime bijlage bevatte waarin Duitsland en de Sovjet-Unie de Oost-Europese landen verdeelden. De Balten en de Polen lopen nu echter het risico dat zij een nieuwe Russische historische 'waarheidscommissie' aan hun broek krijgen. De Russen hebben zich de laatste jaren groen en geel geërgerd aan het -
in hun ogen - historisch 'revisionisme' in de voormalige socialistische
broederstaten. Vooral in Estland, Letland, Litouwen en Polen wordt constant - en
tot steeds groter ongenoegen van Rusland - getamboereerd op de stelling dat de
bevrijding van de nazi's door het sovjetleger in 1945 voor hen een nieuwe
bezetting door een totalitair buitenlands regime betekende: de stalinistische
Sovjet-Unie. Voor de Russen daarentegen zijn hun ontberingen en opofferingen in
de Tweede Wereldoorlog en hun overwinning op de nazi's misschien wel de
belangrijkste bouwstenen van hun historische geheugen en nationale
identiteit. Prospekt, augustus 2009 Eenzijdige vredePeter van Klinken Het meeste puin is opgeruimd, de vluchtelingen opgevangen en de militairen terug op hun basis. Georgië wil de oorlog van vorig jaar met Rusland zo snel mogelijk achter zich laten. Intussen is Zuid-Ossetië een 'onafhankelijk land' dat vol zit met Russische militairen. Gaat het staakt-het-vuren tussen Rusland en Georgië standhouden? Onverstoorbaar blijft hij voor zich uitkijken, Josef Stalin. Alsof er niets is
gebeurd en dit provinciestadje toen al even loom en slaperig was als nu op deze
bloedhete julimiddag. Maar dit plein in Stalins geboorteplaats Gori, waar hij een
museum heeft en een levensgroot standbeeld, was vorig jaar het toneel van een
bloedbad. Op dinsdagmiddag 12 augustus sloeg hier een Russische raket in die
zeven Georgische burgers en de Nederlandse cameraman Stan Storimans dodelijk
trof. Tientallen mensen raakten gewond. Prospekt, augustus 2009 TandemocratieRené Does Ruim een jaar geleden had nog geen politicoloog of wie dan ook van 'tandemocratie' gehoord, maar bij de Russen en de buitenlandse Ruslandkenners is de term inmiddels een ingeburgerd woord om de politieke verhoudingen sinds de verkiezing van Dmitri Medvedev tot president te karakteriseren. Hoe moeten we, ruim een jaar na diens inauguratie op 7 mei 2008, de nieuwe politieke constellatie in Rusland interpreteren? Vorig jaar kon de populaire Vladimir Poetin niet voor een derde opeenvolgende
termijn tot president worden herkozen, terwijl de bevolking hem ook niet kwijt
wilde als de politieke leider. In de geleide democratie die Rusland is, werd dit
zogenoemde 'probleem-2008' opgelost doordat Poetin zijn vertrouweling Dmitri
Medvedev als zijn gewenste opvolger naar voren schoof, die meteen daarna Poetin
uitnodigde om zijn premier te worden. Voor de presidentsverkiezingen van 7 maart
2008 werd zo de 'tandem' Medvedev-Poetin gepresenteerd. Prospekt, augustus 2009 Moskouse marktperikelenRené Does Het was niet zomaar een markt die op 29 juni door het Moskouse stadsbestuur officieel gesloten werd wegens overtreding van de sanitaire en brandveiligheidsnormen. De Tsjerkizon-markt in het noordoosten van de Russische hoofdstad gold als de grootste vlooienmarkt van heel Oost-Europa: 72 hectare groot, met een jaarlijkse miljardenomzet en tienduizenden, veelal buitenlandse werknemers. Bericht van een marktdrama in Moskou. De sluiting van de Tsjerkizon-markt is meer dan de verdwijning van een uit
zijn jas gegroeide detailhandelsmarkt voor voedingsmiddelen, kleding, schoeisel,
cd's, dvd's en andere consumentengoederen. De kwestie raakt aan de Russische
handels- en industriepolitiek, het ook in Rusland spelende immigratievraagstuk en
zelfs aan de internationale politiek, namelijk de betrekkingen met China. Prospekt, augustus 2009 Patriotten van KaliningradRené Does Deze maand is het precies 65 jaar geleden dat het Duitse Königsberg door de bommen van de Britse luchtmacht werd verwoest. Als Kaliningrad kwam de provincie onder het gezag van Moskou. In mentaal opzicht is de Russische enclave nog altijd een tegenpool van Europa. Hoe ziet de 'gewone Rus' er zijn toekomst? 'Zelfs de priester vergeeft je zonden niet voor niets.' 'Deze tanden komen uit Königsberg.' De 81-jarige Freya von Schönkater uit Bremen wijst op haar kaarsrechte, glimmende gebit. 'Mijn tanden stonden zo scheef dat ik speciaal naar de hoofdstad Königsberg moest om de tandarts te bezoeken. Het was een maandelijks uitje, arm in arm met mijn moeder.' Von Schönkater was 16 jaar toen ze moest vluchten uit Königsberg. De
stad brandde. Nu pas heeft ze de moed bijeen geraapt om te gaan kijken. Ze
bezoekt het bescheiden museum in de oude gotische Dom van Kaliningrad. Prospekt, augustus 2009 Dolma's uit de Armeense keukenNina Brugman De Armeense culinaire traditie is de oudste in de Kaukasus en een van de oudste in Klein-Azië. Ze ontstond in de tiende eeuw voor Christus. Geen wonder dat de Armeense keuken grote invloed heeft gehad op de keukens van nabuurlanden als Turkije en Azerbeidzjan. De bereiding van traditionele Armeense gerechten is vaak arbeidsintensief en tijdrovend. Interessant is dat de gerechten vaak de namen dragen van de potten en pannen waarin ze worden bereid, zoals poetoék, ktsjoetsj, tapák: de eerste twee zijn de namen van de aardewerkpotten en tegelijkertijd de soepen en de derde is een pan, maar ook het hoofdgerecht. Vandaag koken we Armeense dolmá, een van de populairste en
bekendste Armeense gerechten, met rijst en gehakt, gehuld in druivenbladeren. Het
gerecht is ook heel populair in Turkije, Griekenland en andere Balkanlanden; het
kent talloze variaties en namen - dolmak, dolmades,
dolmadakia en dergelijke - die allemaal terug te voeren zijn op het
Turkse woord voor 'gevuld', dolma. Prospekt, augustus 2009 De burgemeester van het Grote KerkhofMargreet Strijbosch Tweedehands Russische boeken. Dat is de specialiteit van Johan Bouwmeester, eigenaar van antiquariaat Lomonosov op het Grote Kerkhof in Deventer en Prospekt-lezer van het eerste uur. 'Als boeken binnenkomen zie ik in één oogopslag wat voor vlees ik in de kuip heb.' In november 1993 verrichtte de historicus Jan Willem Bezemer (1921-2000) de
opening van het eerste Russische antiquariaat in Nederland. Een paar jaar
daarvoor, toen de Koude Oorlog begon weg te ebben, had voormalig leraar
Maatschappijleer Johan Bouwmeester (72) bedacht dat het tijd werd om over te
stappen op Russische boeken. Ooit begonnen met de handel in Judaica - 'Die markt
bleek te beperkt' - volgde hij zijn eigen belangstelling voor Oost-Europa. In de
zijbeuk van de oude Lebuïnuskerk in Deventer opende hij een winkeltje. |